jueves, 19 de diciembre de 2013

Akşamın alaca karanlığı çöktüğünde, birde parlak yıldızım bana güldüğünde dile gelir sanki dertleşir benimle. Öpücükler yollarım onunla sevdiklerime. maskemi çıkardığım saatlerdir o saatler. Çayım,sigaram ve ben odanın bir köşesinde dalar giderim derinlere. Şafak söker derken sessizce gelmiştir maske takma zamanı bence. Bazen yüzüme bol gelse de, belki aldatmaca kendinden kaçmaca, belki de bir liman sığınmaca. Ne istersen de asık suratımı yok eden, mutsuzluğumu gizleyen tek çare, beni mutlu gösteren maskemdir maske.... .















 












 




















No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.